Hoşgeldin canım kızım Ezo.
Nerde kaldın demedi. Yanlış sorular sormayı sevmezdi. Cevaplar, soruyu sorana da, cevabı verene de ağır geldi mi, sormazdı.
Kuşlu gazeli, hatırladın mı dedi? Sıcacık gülümsedik.
"Son kuşlarımdı bunlar" diyişini duyar gibiyim.
Kendime söz verdiğim bir sabaha uyandım bugün. Gücümü yeniden bulabilecek cesareti aradım bakışlarında. Vardı, silikti, yerli yersizdi. Ama vardı.
Ne zamandır yazmamışım. Oysa yazmaktı, çaresi biliyordum. Çare yoktu. Görüyordum. Ömür, bizi bir o yana bir bu yana savuracaktı, biliyordum. Olsun dedim, direnişimizin haklı gururunu yaşıyorum iliklerime dek.
Olsun.
Seni seviyorum canım kızım Ezo dedim.
Sevememişlerin toplamı kadar sevebilirim seni. Kalbim büyük, ellerim de.
Korkma.
30.03.23